SCHEIß MONDACH MORJE
Scheiß Mondach Morje

Scheiß Mondach Morje, ich blieve em Bett
waat op mich bes morje, ich kumme hück nit
de Naach es jelaufe, doch ich ben noch esu möd
ben den naachs heimjekroche un opston kann ich nit.

Zehn Uhr, de Sonn schingk eren,
ich drieh mich noch ens öm
zwölf Uhr weed ich widder wach
un jläuve, dat ich dräum.
Mein Jott, minge Kopp un Druck op d’r Blos,
ich jläuv ich muß erus
un stell mich dohin, wo ich immer ston,
mihstens, wenn ich muß.

Speejel, Speejel an d’r Wand,
wer lort mich denn do an,
dich han ich noch nie jesin,
mein Jott, bes du ärm dran.
Jrau em Jessech, de Auge verkläv,
d’r Zidder an de Häng
ich kann dir nit helfe,
mit dir jeit et zo Eng.

Öm sechs föhl ich mich besser,
öm sibbe es et bal jot,
öm ach Uhr ben ich widder fit
un schnapp met Mantel un Hot.
D’r Hein, d’r Karl, d’r Willem, d’r Jupp,
ich sin se ald do ston
ävver kei Bier hück, nur jet kaate,
dat möt doch jon.

Scheiß Dienstach Morje, ich blieve em Bett.
Janz esu, wie ich jedaach han, hanz esu wor et nit.

© BLÄCK FÖÖSS