Musik: H. Knipp, Bläck Fööss
Text: H. Knipp, Bläck Fööss
Verlag: De Bläck Fööss Musikverlag GmbH
Jahr: 1983
Als unser Vatter do bovven de Welt jemaat,
do hät hä et schönste Fleckche Ääd he an d’r Rhing jelat
Dann nohm hä die Kölsche an de Hand un sat:
Dat es jetz üch - et jelobte Land.
He künnt ehr klüngele, bütze, singe un fiere,
ävver halt mer all die Sache
öm Joddeswille en Ihre,
un maat och nit nur ei Deil dovun kapott,
denn ihr weßt, ich sin alles,
un dann nemm ich et üch widder fott.
Oh, leever Jott, jevv uns Wasser,
denn janz Kölle hät Doosch,
Oh, leever Jott, jevv uns Wasser,
un helf uns en d'r Nut.
Ming Blome lossen alles hänge,
wä hilf en d'r Nut?
D'r Wellensittich es wie jeck am schänge,
dä Jung hät secher Woot.
Uns Joldfesch han de Auge deck,
un sagen keine Ton,
De Wäschmaschin spillt total verröck,
woröm hät d'r Minsch Calgon?
Ming Filme entwickel' ich ovends em Rhing,
dat jeit janz jot, do es alles dren.
Och wemmer av un zo d'r Dönnscheß han,
mer jläuven wigger dran.
Dat Wasser vun Kölle es joot,
Dat Wasser vun Kölle es joot,
Dat Wasser vun Kölle,
Wasser vun Kölle,
Dat Wasser vun Kölle es joot,
Oh, leever Jott...
Nierestein sin schwer am kumme,
oh Herr, wat deit dat wih.
Och d'r Hoorusfall dä hät zojenomme,
do hilf kei Böschte mih.
Alle Wasserrühre sin total verstopp,
die dröppen vür sich hin.
Om Kaffee schwemmp ne fiese Ölfilm drop,
wie kütt dat Öl do ren?
Uns Feuerwehr, die es bestemmp nit schlääch,
doch wenn se lösch, Jung, dann brennt et eets räch.
Oh Herr, dun e Wunder, üvverläch et dir,
söns stommer morje vör dinger Dür.
Dat Wasser vun Kölle es jot…
Oh, leever Jott...